Lyme hastalığına neden olan bakteriler kedilere bulaşabilir ancak hastalık kedilerde çok nadiren görülür.
Lyme hastalığına neden olan bakteriler kedilere bulaşabilir ancak hastalık kedilerde çok nadiren görülür. Kediler her zaman köpekler ve insanlar gibi semptomlar geliştirmez, bu nedenle teşhis daha yanıltıcı olabilir.
Lyme hastalığı, çeşitli türleri etkileyen ve genellikle insanlarda ve köpeklerde görülen kene kaynaklı bir hastalıktır. Kedilerin B. burgdorferi bakterisi (Lyme hastalığının nedensel ajanı) ile enfekte olabileceği gösterilmiştir, ancak birçok kedi, hastalığın belirtilerini göstermez. Bununla birlikte, kediler, özellikle Lyme hastalığı yaygındır alanlarda, Lyme hastalığı ile uyumlu semptomlar göz önünde bulundurulması gereken bir tanıdır.
Lyme hastalığına keneler tarafından bulaşan bir bakteri türü olan Borrelia burgdorferi neden olur. Keneler, enfekte olmuş fareler ve diğer küçük hayvanlarla beslenen bakterilerle enfekte olur. Enfekte bir kene diğer hayvanları ısırdığında, bakterileri bu hayvana geçebilir. Lyme hastalığı, geyik kenesi (Ixodes scapularis veya siyah bacaklı kene olarak da adlandırılır) ve bir grup yakın ilişkili keneyle bulaşır.
Açık havada, özellikle çalılık veya uzun çimenli alanlarda çok zaman geçiren kediler, Lyme hastalığı bakterileri ile enfekte olma riski altındadır. Kenelerin diğer hayvanlarla avlulara taşınabileceğini hatırlamak önemlidir, bu nedenle uzaklara gitmeyen kediler bile potansiyel olarak bir kene tarafından ısırılabilir. Keneler genellikle köpeklerde bulunur, bu nedenle bir köpeğiniz varsa, kene köpeklerin evine girip evcil kediyi ısırabilir.
Pek çok kedi B. burgdorferi ile enfeksiyondan sonra semptom geliştirmediğinden, Lyme hastalığı tanısı, öykü (özellikle kenelere maruz kalma), klinik belirtiler, laboratuvar testleri ve diğer nedenlerin dışlanması dahil olmak üzere bir dizi faktörün kombinasyonu üzerinden yapılmalıdır. Bir antikor testi kendi başına tanı koymak için yeterli değildir. Çünkü B. burgdorferi'ye maruz kalan tüm kediler hastalanmaz ve antikorlar maruz kaldıktan sonra bir süre kanda kalabilirler. Kan testleri, idrar testleri, X ışınları ve eklem sıvısı örneklemesi gibi diğer teşhis testlerinin de yapılması gerekir.
Lyme hastalığı olan köpeklerde, antibiyotik tedavisi genellikle semptomlarda hızlı bir iyileşme sağlar ve aynısı kediler için de geçerlidir. Böbrek hastalığı gibi Lyme hastalığına ikincil olabilecek daha ciddi sorunlar varsa, ek tedavilerle birlikte daha uzun bir antibiyotik kürü genellikle gereklidir. Veterineriniz, kedinizin ihtiyaçları ve tıbbi durumuyla uyumlu bir tedavi planı hazırlayacaktır.
Kedinize belli aralıklarla kene kontrolü yapmak, Lyme hastalığının (ve kenelerle bulaşabilen diğer hastalıkların) önlenmesi için son derece önemlidir. Dışarıda gezen kedileri her gün keneler için kontrol edin ve mümkün olan en kısa sürede güvenli bir şekilde çıkarın. Kürkü geri çektiğinizden ve kediyi cilt seviyesinde incelediğinizden emin olun. Bir kene, besleniyorsa, hayvanın derisine yapışır, kürküne değil. Keneler Lyme hastalığına neden olan bakterileri bulaştırmadan önce en az 12 saat (muhtemelen 36 ila 48 saat) beslenmesi gerekir. Bu nedenle keneyi mümkün olan en kısa sürede çıkarmak, bulaşmayı önlemeye yardımcı olabilir. Potansiyel olarak insanlara bulaşabileceğinden keneleri kontrol ederken dikkatli olun.
Kene öldüren ürünler risk altındaki kedilerde de kullanılmalıdır, ancak bu ürünleri kullanırken veterinerinizin tavsiyelerine uyduğunuzdan emin olun, çünkü kediler çeşitli kimyasallara karşı son derece hassastır. Bahçenizde çimleri ve çalıları budanmış halde tutun ve kenelerin saklanabileceği yaprak çöpü ve diğer malzemeleri kaldırın. Yüksek riskli bir bölgede yaşıyorsanız, bahçenizi keneler için sıklıkla ilaçlatabilirsiniz.
